Choroba narządu ruchu określana między innymi jako palec trzaskający może początkowo wydawać się niegroźna, ale rozwijający się stan zapalny może doprowadzić do sporego ograniczenia sprawności. Kiedy konieczna jest operacja? Jak wygląda zabieg?

 

Palec zatrzaskujący, trzaskający, strzelający, albo zakleszczające zapalenie ścięgna to różne określenia zapalenia pochewki ścięgna (tenosynovitis). Istotą choroby jest zapalenie więzadła obrączkowego ścięgien mięśni zginaczy palca u ręki, na wysokości stawu śródręczno-palcowego. Choroba może dotyczyć jednego palca (stan zapalny najczęściej rozwija się w obrębie palca serdecznego, często także kciuka, niekiedy palca środkowego, wskazującego,
a najrzadziej małego), choć zajęcie kilku palców jednej lub obu rąk nie należy do rzadkości. Jest to jedna z najczęstszych przyczyn dolegliwości bólowych dłoni oraz upośledzenia jej funkcji. Schorzenie uniemożliwia prawidłowe chwytanie, wywołuje sztywność, trudność w zginaniu i prostowaniu palca czy palców, jak również ból, co sprawia, że wykonywanie nawet najprostszych czynności (np. zawiązanie sznurowadeł czy wyjmowanie drobnych monet z portfela) może stać się trudne, albo nawet niemożliwe.

 

Objawy:

  • ograniczenie zakresu ruchu zgięcia palca i problemy z wyprostowaniem palca;
  • charakterystyczne przeskakiwanie (trzask w trakcie wykonywania jakiejś czynności, co świadczy o przeskoczeniu chorego ścięgna pod więzadłem obrączkowym);
  • dolegliwości bólowe (na początku choroby występują głównie w trakcie wykonywania ruchu wyprostu, jednak
    z czasem zaczynają być odczuwane przez cały czas);
  • niewielki, często bolesny przy dotyku, guzek (to zgrubiałe ścięgno) w okolicy stawu śródręczno-paliczkowego po stronie dłoniowej;
  • zaczerwienienie skóry na palcu objętym stanem zapalnym, a czasami także opuchlizna;
  • w zaawansowanym stadium choroby palec może ulec całkowitemu zablokowaniu.

 

Przyczyny powstawania tej choroby nie zostały jeszcze do końca poznane. Jednak specjaliści doszukują się pewnych czynników ryzyka sprzyjających rozwojowi tej patologii. Przypuszcza się, że jedną z głównych przyczyn są systematyczne i powtarzające się urazy o charakterze mechanicznym oraz przeciążenia ręki. Czynnikiem zwiększającym ryzyko wystąpienia zakleszczającego zapalenia ścięgien mogą być też inne jednostki chorobowe – badania potwierdzają, że osoby chorujące na cukrzycę, dnę moczanową, amyloidozę, mukopolisacharydozę czy reumatoidalne zapalenie stawów mają większe prawdopodobieństwo rozwoju tego zespołu chorobowego niż pozostali. Ponadto czynnikiem ryzyka jest także płeć, gdyż palec trzaskający znacznie częściej występuje u kobiet niż u mężczyzn, zwłaszcza u tych w wieku 40-60 lat.

 

Operacja palca zatrzaskującego

 

Po zdiagnozowaniu palca zatrzaskującego lekarz może zdecydować o leczeniu w formie fizykoterapii i zastrzykach
z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi lub sterydami do pochewki ścięgna zginacza. W przypadku gdy te metody leczenia będą nieskuteczne, jedynym rozwiązaniem pozostaje zabieg chirurgiczny. Operacje wykonywane są głównie w sytuacjach, gdy stan zapalny obejmuje więcej niż jeden palec, utrzymuje się ponad 6 miesięcy lub u pacjenta występują choroby współistniejące.

Operacja polega na przecięciu patologicznie zmienionego więzadła (pochewki zginaczy) i przywróceniu odpowiednich warunków do bezproblemowego przesuwu ścięgien zginaczy palców. Zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu miejscowym. Operacja trwa około 30 minut. Operowana kończyna koniecznie musi być uniesiona na temblaku. Elewacja jest bardzo ważnym elementem rekonwalescencji. Kończyna musi być chroniona przed urazami do zagojenia się ran. Powrót do normalnej aktywności z udziałem zoperowanej dłoni następuje po 3-4 tygodniach. W tym okresie zalecana jest rehabilitacja.

Operacja palca zatrzaskującego to małoinwazyjny zabieg przeprowadzany nowoczesnymi metodami. Zabieg trwa bardzo krótko, dodatkowo nie jest skomplikowany i ryzyko wystąpienia powikłań jest bardzo małe, a pozwala na całkowite pozbycie się dolegliwości bólowych i znaczną poprawę funkcji ręki.