Twoja dłoń boli i drętwieje? To może być zespół cieśni nadgarstka. Dowiedz się więcej na temat tego schorzenia!
Zespół cieśni kanału nadgarstka należy do grupy neuropatii. Przyczyna schorzenia wiąże się m.in. z rodzajem wykonywanej pracy (najczęściej dotyka osób dużo piszących na klawiaturze, posługujących się myszką komputerową, grających na gitarze, zawodowych kierowców itd.). Choroba zaczyna się niewinnie i na ogół na początku jest lekceważona, ale z czasem objawy stają się na tyle nieprzyjemne, że znacznie utrudniają normalną funkcję ręki i życie na co dzień.
Przyczyny cieśni kanału nadgarstka
Zespół cieśni nadgarstka jest spowodowany zaburzeniami funkcji nerwu pośrodkowego w następstwie przewlekłego ucisku. Zwykle dotyczy ręki dominującej, czyli tej, której częściej używamy. Przeważnie zespół cieśni nadgarstka ma związek z przeciążeniem wywołanym wykonywaniem powtarzalnego ruchu nadgarstka (schorzenie może mieć charakter zawodowy), ale przyczyn zespołu jest wiele. Do stanów sprzyjających wystąpieniu zespołu należą też choroby reumatyczne (np. reumatoidalne zapalenie stawów, twardzina układowa, dna moczanowa), choroby gruczołów wydzielania wewnętrznego (np. niedoczynność tarczycy, cukrzyca) bądź występowanie nieprawidłowych struktur w kanale nadgarstka. Przyczynami mogą być również urazy mechaniczne w obrębie nadgarstka oraz niewłaściwie wygojone złamania i zwichnięcia. Nie zawsze udaje się określić konkretną przyczynę powstania tej patologii.
Objawy choroby
Chorobę można rozpoznać po nieprzyjemnym mrowieniu, drętwieniu i bólu większości palców. Ból często wybudza ze snu i może nawet promieniować do przedramienia i barku. W dzień dolegliwości powodują pogorszenie lub utratę zręczności ręki, co skutkuje bezwiednym upuszczaniem przedmiotów. Poza tym ból nierzadko występuje podczas wykonywania monotonnych ruchów czy trzymania dłoni w jednej pozycji, jak na przykład podczas prowadzenia samochodu. Pogorszeniu ulega sprawność manualna przy czynnościach, które wymagają od nas wysokiego poziomu precyzji.
Leczenie zespołu cieśni nadgarstka
Jeśli osoba cierpiąca na zespół cieśni nadgarstka trafi do ortopedy w początkowym stadium choroby, być może wystarczy leczenie nieoperacyjne, które polega głównie na krótkotrwałym unieruchamianiu ręki w ortezie w celu zlikwidowania obrzęku i stanu zapalnego ścięgien oraz przyjmowaniu leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych. Gdy nie będzie poprawy lub dolegliwości powrócą, albo objawy występują już od dłuższego czasu i choroba doprowadziła do nieodwracalnych uszkodzeń nerwu, ortopeda zaleci zabieg polegający na zwiększeniu przestrzeni w kanale nadgarstka przez przecięcie więzadła poprzecznego.
Chirurgiczne leczenie zespołu cieśni nadgarstka polega na przecięciu tkanek więzadłowych ograniczających od strony dłoniowej kanał nadgarstka i odbarczeniu nerwu pośrodkowego. Umożliwia to poprawę ukrwienia nerwu i jego odbudowę oraz powrót funkcji ręki. Zabieg przeprowadza się w znieczuleniu miejsca cięcia lub całej ręki. Po operacji bardzo ważne jest wdrożenie pewnych zachowań profilaktycznych, które pozwolą uniknąć kolejnych przeciążeń i dolegliwości bólowych – zalecane jest wykluczenie lub ograniczenie zajęć obciążających nadgarstek, wskazane jest robienie częstych przerw w celu rozluźnienia i odpoczynku ręki oraz palców podczas pracy, a czasem także polecana jest fizjoterapia.
Zabieg nazywany odbarczeniem nerwu pośrodkowego jest najczęściej jedyną skuteczną metodą leczenia zespołu cieśni nadgarstka, gdyż usuwa przyczynę zmian, czyli ucisk wywierany na nerw pośrodkowy. Zwlekanie z decyzją o operacji naraża nerw na ryzyko trwałego uszkodzenia i brak możliwości wyleczenia. Zabieg można wykonać w Centrum Medycznym Michalak we Wrocławiu.